Wat een KUT gevoel

Wat ben je aan het doen vraagt facebook! Ik heb een kut gevoel Er is iemand aan me gekomen wat ik niet kwijt kan een schuldgevoel van hier tot ginder. Er is iets heel vervelends gebeurd de afgelopen week. Daarom was het om me heen zo stil en plaatste ik niets op fb. Ik zit in de knoop met mezelf. Weet dat het niet mijn schuld is maar ben toch boos op mezelf dat het gebeurd is. Kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan.

Er is iemand aan me gekomen op een erg vervelende manier. Ik wilde het niet opschrijven omdat ik het gevoel heb dat iedereen dan boos op me is. Maar mijn Truus Eykemans gaf aan dat ik al moet schrijven wat ik geleerd heb. Ik ga dat maar even opvolgen misschien helpt het me.— verward.

Dit is de status die ik vanmiddag op facebook plaatste om te laten weten hoe het met me gaat. Wat was dit moeilijk om te doen. Maar niet veel later vliegen de hele fijne reactie me om de oren. Dan weet je niet wat je moet denken? Had ik dit dan eerder moeten doen en voelde ik me nu alleen maar hierdoor zo. Ik ben lange tijd boos geweest op mezelf omdat ik de deur voor hem open heb gedaan. Maar hoe vaker er tegen me gezegd wordt dat ik het niet gedaan heb, hoe meer ik het besef krijg dat ik het niet gedaan heb.

Wat the F#ck is dit dan? denk je vlak nadat het gebeurd en je zit als verstijft in je stoel. Je adem is van slag en je weet niet wat er aan de hand is met je. Ik heb zeker zo als een diebiel mijn huis eens rond gekeken en je weet niet wat je moet doen. Ik heb de muziek heel hard aangezet en er werd even later nog op mijn deur gekloptt. Ik ga he werd er geroepen met de deur voor zijn neus ja houdoe en weg was hij. De rest van de avond niets meer mee gekregen van het hele gebeuren. Ik heb een keer gebeld om naar bed te gaan en dat was de avond.

Hoe ga je er dan mee verder. Ik besloot om niets te zeggen tegen niemand, want ik wist niet wat er met me aan de hand was. Tot vorige week. Alles kwam eruit. De stichting heeft goed gehandeld en meteen die man de deur gewezen. Daar ben ik heel blij om en nu kan ik op mijn eigen tempo  het verwerken en een plekje geven.

Ik wilde het niet opschrijven omdat ik dan dacht dat mensen boos op me worden en ik de schuld krijg van alles. Maar niets is waar van dat alles. Sinds ik het opgeschreven heb voelt het een stukje lichter en alle reacties doen me zo goed.

Dat mijn oma heeft moeten zeggen dat ik het op moest schrijven vind ik wel mooi. Ik sta bekend dat ik gevoelens en gedachten super kan verwoorden, maar dat mijn oma me over de streep heeeft getrokken om mijn verhaal te delen daar ben ik oma heel dankbaar voor.

Oma Bedankt!

Ik merk dat het schrijven me echt heel goed doet, maar er zijn ook liedjes van Marco die ik net even even huilend en schreeuwend en vloekend mee moest krijsen om dat KUT gevoel een beetje kwijt te raken.Het gevoel wat hierin ligt raakt me op dit moment enorm. Hij zingt precies hoe ik me voel. De tranen over mijn wangen bij dit liedje.:'(
https://youtu.be/LebccmFDQOI
Het is nog een lange weg maar ik weet dat ik steun heb van iedereen.

Wat was dit moeilijk om te doen, maar wat lucht het ook weer op.

Heel veel liefs en een dikke Knuf een ietwat verwarde Anja(crush)