Gisteren was een pittige dag. Na een zwaar weekend met alleen maar tranen
besloot ik het op fb te plaatsen. De reacties waren heel fijn en ik ben
opgelucht.
Zondagavond nam de spanning in mijn buik erg toe. Ik had meteen al in de gaten dat het spanning om te gaan werken was. Ik kreeg weer een onrustig gevoel en sliep erg weinig, draaien en malen was wat ik deed.
Dan is het maandagochtend en dan moet je naar mijn werk. Een vervelend gevoel komt naar boven en ik wist niet hoe ik me voelde gisteren. De taxi was ook nog eens veel te laat waardoor ik pas om half 11 op het werk aan kwam. Eerst maar een kopje thee. Een collega verwoorde even voor mijj hoe ik me voelde. Ik liet het er maar bij dat het met de taxi te maken had.
Na de thee reed ik niets vermoedend naar het winkeltje. Daar was een collega die aan me vroeg: Hoe gaat het, sloeg meteen een arm om me heen en ik heb even lekker kunnen brullen.(crush) Dat was zo fijn want de spanning van de nacht ervoor was ook nog aanwezig. Dus er was een ontploffing van emoties en gevoelens. Niet raar, maar het luchtte op.(cry) Ook kwam er nog een bewoner voorbij die zag dat het niet goed ging. Ze gaf me een knuffel en wenste me sterkte. (l)
Later besloot ik toch maar naar de woning te gaan en mijn handcrème nam ik mee. Mijn tranen waren net opgedroogd toen de volgende collega me vroeg even mee te rijden. Daar zei ze dat ze super trots op me is en dat ik mijn verhaal heb gedeeld. Ook nu kon ik mijn tranen niet tegen houden. Het was zo fijn.(k)(hearts)
Ook kwam het gevoel van machteloosheid naar boven. Ik zit in een rolstoel en als iemand recht voor me gaat staan kan ik niets als het alleen maar laten gebeuren. :@
Tijdens mijn pauze werd er door een collega ook naar gevraagd en ook weer moest ik slikken. :(
Gelukkig gebeurde er tijdens de kerkdienst niets. Ik was wel erg stil en ik heb het vermoedde dat ze wel iets in de gaten hebben gehad, maar er is verder geen aandacht aan besteed en dat was goed. Het ging deze middag over wees niet bezorgd. Er werden dingen gezegd waar ik wel enige moeite mee had omdat ik het absoluut niet zo kon voelen. M heb ik het volbracht maar ja, zo goed als het ging heb ik het volbracht.
Dat was de eerste dag werken.
Zondagavond nam de spanning in mijn buik erg toe. Ik had meteen al in de gaten dat het spanning om te gaan werken was. Ik kreeg weer een onrustig gevoel en sliep erg weinig, draaien en malen was wat ik deed.
Dan is het maandagochtend en dan moet je naar mijn werk. Een vervelend gevoel komt naar boven en ik wist niet hoe ik me voelde gisteren. De taxi was ook nog eens veel te laat waardoor ik pas om half 11 op het werk aan kwam. Eerst maar een kopje thee. Een collega verwoorde even voor mijj hoe ik me voelde. Ik liet het er maar bij dat het met de taxi te maken had.
Na de thee reed ik niets vermoedend naar het winkeltje. Daar was een collega die aan me vroeg: Hoe gaat het, sloeg meteen een arm om me heen en ik heb even lekker kunnen brullen.(crush) Dat was zo fijn want de spanning van de nacht ervoor was ook nog aanwezig. Dus er was een ontploffing van emoties en gevoelens. Niet raar, maar het luchtte op.(cry) Ook kwam er nog een bewoner voorbij die zag dat het niet goed ging. Ze gaf me een knuffel en wenste me sterkte. (l)
Later besloot ik toch maar naar de woning te gaan en mijn handcrème nam ik mee. Mijn tranen waren net opgedroogd toen de volgende collega me vroeg even mee te rijden. Daar zei ze dat ze super trots op me is en dat ik mijn verhaal heb gedeeld. Ook nu kon ik mijn tranen niet tegen houden. Het was zo fijn.(k)(hearts)
Ook kwam het gevoel van machteloosheid naar boven. Ik zit in een rolstoel en als iemand recht voor me gaat staan kan ik niets als het alleen maar laten gebeuren. :@
Tijdens mijn pauze werd er door een collega ook naar gevraagd en ook weer moest ik slikken. :(
Gelukkig gebeurde er tijdens de kerkdienst niets. Ik was wel erg stil en ik heb het vermoedde dat ze wel iets in de gaten hebben gehad, maar er is verder geen aandacht aan besteed en dat was goed. Het ging deze middag over wees niet bezorgd. Er werden dingen gezegd waar ik wel enige moeite mee had omdat ik het absoluut niet zo kon voelen. M heb ik het volbracht maar ja, zo goed als het ging heb ik het volbracht.
Dat was de eerste dag werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten