Vertrouwen

Een tijdje geleden hebben we weer een gesprek gehad. Deze keer met de vertrouwenspersoon en de teammanager van de locatie. Eindelijk was het de goede plek om onze frustraties van de locatie uit te spreken. Alle punten die we al een keer met de vertrouwenspersoon hadden besproken kwamen weer aan bod. De teammanager had het lijstje met punten al ontvangen en heeft er al over na kunnen denken. Dit was wel prettig. Onze taak was nu alleen maar om ieder punt uit te leggen wat daar het probleem was.

Ze gaf aan erg geschrokken te zijn van een aantal punten en dat ze daar zeker als eerste mee aan de slag ging. Een van de belangrijkste punten was dat het personeel met ons over zaken praat waar wij geen boodschap aan hebben. Ook een belangrijke is dat de problemen waar je tegenaan rijd niet gehoord worden. Er wordt dan maar gewoon gezegd dat je voor dingen waar je tegenaan rijd naar familie moet gaan. We mogen blij zijn dat we in de rolstoel worden gezet. ’s Avonds hetzelfde. Dit zijn  de belangrijkste voorbeelden van punten die we aan hebben gegeven

Wat voor ons nu het belangrijkste is, dat we gehoord worden en dat er echt naar geluisterd wordt. Wat ook meewerkt voor mijn gevoel is dat mijn moeder ook de mogelijkheid heeft gehad om de situatie hoe zij er tegenaan kijkt uit te spreken. Dat was denk ik ook goed. Ook daar wordt nu echt iets mee gedaan.

Het allerbelangrijkste is dat we nu langzaamaan weer vertrouwen krijgen in de stichting en dat we ons weer thuis voelen. We hebben de teammanager de tijd gegeven om er alles aan te doen de situatie te gaan veranderen. Pas in november gaan we kijken hoe we er nu voorstaan.

Volgende week hebben we het bewonersoverleg en daar is de teammanager en de vertrouwenspersoon ook bij aanwezig om te kijken hoe dat loopt.Na het bewonersoverleg laat ik het pas echt los en ga ik echt aftellen naar de vakantie.

Ik vind dat wij goed bezig zijn en dat we het nu los kunnen laten en het aan de stichting over kunnen laten.

Liefs Anja