Ik ben niet anders dan jij

Wat is deze maatschappij toch lastig soms. Ik ben ook gewoon zoals jij maar ik heb een rolstoel onder mijn kont. Maar verder ben ik gewoon als ieder ander. Natuurlijk heb ik weleens van die dagen dat ik de rolstoel vervloek of dat ik een baaldag heb, maar het feit dat ik in een rolstoel zit, daar kan ik mee dealen tegenwoordig

Ik heb mijn gedicht al in een eerder blog beschreven, maar doe het nu nog een keer en vertel dan het verhaal erachter ook

Ik heb een beperking,

dat is een heel ding.

Het wordt zo groot gemaakt,

en daardoor iedereen geraakt.

Ik vraag er ook niet om,

dus doe niet zo stom.

Respecteer elkaar zoals we zijn,

dat is pas fijn.

Kijk mij gewoon aan,

zie mij gewoon staan.

zeg niet: ik ken jou niet,

dat doet mij veel verdriet.

Ik ben niet anders dan jij,

maar voel me zeker niet vrij.

Ik word in een hoekje gepropt met alle anderen,

Ik kan daar in mijn eentje niets aan veranderen.

Ik moet ermee dealen,

met mijn 4 wielen.

Ik heb geen keus.

maar wil wel anders heus.

Laat die rotopmerkingen varen.

Laten we de lucht nu opklaren

Stop er gewoon mee

Dan kan ik met jou praten en zeggen NEE

Het vullen van de gaten die jij mij hebt gegeven

Dan kan ik jou misschien vergeven

Lees nu het gedicht eens zin voorzin en niet te snel, dan weet ik zeker: De BOODSCHAP komt binnen.

De reden van dit gedicht is vrij heftig. Ik word vaak aangesproken op het feit dat ik in een rolstoel zit. Ze hebben me een keer met een opmerking zo’n pijn gedaan. De opmerking ga ik hier niet neerzetten. Maar ik kan je vertellen: HIJ KWAM ECHT BINNEN.

Mensen moeten echt opletten met wat er gezegd wordt. Ze hebben soms niet in de gaten dat het echt kan steken. Dit gedicht is ontstaan uit alle woede en verdriet van die opmerking.

Ik wil eigenlijk vragen of iedereen die een bepaald gevoel krijgt bij dit gedicht, dat te verwoorden en met behulp van dit gedicht de maatschappij anders naar mensen te laten kijken.

Ik weet zeker dat er mensen die zich er op een bepaalde manier in herkennen. Deel dan dit gedicht en schrijf jou verhaal erbij. 

Wie weet wat we met zijn alle teweeg brengen?

Liefs Anja